بغض در میان راه
- در کویر تفته گلوی من -
ساقه ای شکسته بود
*
گفتم: این سخنوران که بی صدا غنوده اند
وه چه خوب و خواندنی سروده اند
قطعه ای بلیغ و ناب
جاودان سروده ای به رنگ عشق و آفتاب
قطعه ای که هیچ شاعری نگفت
بهترین ترانه ای که گوش آسمان شنفت
جان من نثارشان
آفتاب شعر من هماره سایه سارشان
گفت - با تبسمی به رنگ غم -
"بهترین و برترین سروده زمانه است
شعر ماندگارشان
قطعه بهارشان
این زمان
دیده از نگاه و لب ز گفتگو
بسته اند اگرچه
باز
بر لب خموششان ترانه است:
اشک را مجال های و هو مده
گوش کن به چشم خود
در مسیر بادهای نوحه گر
بی امان به سوی جبهه می وزد
پرچم مزارشان"
گفت و بغض من شکفت
زنده یاد سید حسن حسینی
از کتاب « هم صدا با حلق اسماعیل »
سلام،
اعیاد مبارک شعبانیه رو به همه دوستان تبریک میگم.
