سلام

اولین همایش وبلاگ نویسان مهدوی، ساعت از 9 گذشته بود که رسیدم جلوی در مهدیه،
- عذر میخوام همایش اینجا برگزار میشه ؟
- خادم مسجد : شما دعوت دارید ؟
- نه !
- خادم مسجد : بله، بفرمایید ...

قرار بود همایش ساعت 9 شروع بشه، اما راستش اینقدر مهدیه خلوت بود، که شک کنم و همچین سوالی بپرسم. توضیحات نه چندان مفصلی که در سایت مسجد، در مورد همایش خونده بودم بیشتر « اولین همایش وبلاگ های مهدوی » رو القا می کرد، و طوری به نظر میرسید که انگار همایش فقط مخصوص مدیران وبلاگ های با موضوع مهدویت برگزار میشه و خوب قاعدتا من جزو اونها نبودم.
اما عنوان همایش چیز دیگه ای میگفت، « اولین همایش وبلاگ نویسان مهدوی ». با خودم فکر کردم که خوب مگه من مهدوی نیستم ؟! وبلاگ نویس هم که هستم ! پس لزومی نداره حتما وبلاگی به صورت خاص با این موضوع داشته باشم ... علاوه بر این عناوین برنامه های همایش به اندازه کافی برام وسوسه انگیز بود که هر طوری هست شرکت کنم. راستش کلام شیرین و دلنشین آقای پناهیان – که حتما تا بحال بارها درک کردید –  و از طرف دیگه سخنرانی آقای طالب زاده که به جرئت میتونم بگم یکی از برترین تحلیل گران رسانه ای حال حاضر ایران هستند، چیزی نبود که بتونم به راحتی ازش بگذرم.
برای من، به عنوان اولین تجربه حضور در چنین مراسمی – از نوع وبلاگ نویسی – تجربه فوق العاده ای بود. به خصوص که همایش هم از طرف برگزار کنندگانش به خوبی برگزار شد. مکان و زمان برگزاری به نظرم عالی بود و مهمتر از اون روند برگزاری مراسم و برنامه های تدارک دیده شده، آن هم در اولین همایش از این دست که خوب، برخی ناهماهنگی ها و کمبودهای احتمالی میتونست عادی جلوه کنه، فوق العاده بودند. لازمه که از این عزیزان به نوبه خودم تشکر کنم ...
سخنرانی ها به خوبی مکمل هم بودند. از سویی پرداختن به جنبه اخلاقی و اعتقادی قضیه از زبان شیوای آقای پناهیان و شرح بایدها و نبایدها ... و از سویی تحلیل جدیدترین رویدادهای رسانه ای جهان در این باره و آگاهی روشنی که آقای طالب زاده به حاضرین دادند، به خصوص که حرف های ایشون در چارچوبی غیر از قاب تلویزیون و به دور از بعضی ملاحظات اون واقعا شنیدنی بود. همچنین قطعات زیبایی که مجری همایش (متاسفانه اسمشون یادم نیست) در لابلای برنامه ها میخوندند، گاها پل خوبی بود برای حرکت از یک نگاه به نگاه دیگه ...
تنها چیزی که در تمام زمان برگزاری همایش به شدت آزارم میداد، صندلی های خالی اطرافم بود که قبل از همایش حتی فکر نمیکردم یکی از اونها رو ببینم. علاوه بر اون اگر عزیزانی که برگزاری مراسم رو به عهده داشتند، چند نفری خبرنگار، فیلمبردار ها و عکاس ها، و تعدادی از زائران مسجد مقدس جمکران که در جلسه شرکت کرده بودند رو هم کنار بگذاریم، متاسفانه شاید حضور بچه های وبلاگ نویس اصلا در حد انتظار نبود.
نمیدونم باید از دوستان وبلاگ نویس گله کنم یا از برگزار کنندگان همایش که شاید اطلاع رسانی خوبی نداشتند، - گرچه حداقل توی همین پارسی بلاگ که اطلاع رسانی خوبی شده بود – اما در هر صورت چنین همایشی، با این تدارکات و مهمانان خاصی که دعوت شده بودند، پتانسیل خیلی بیشتری برای حضور دوستان داشت و اونها که نبودند فکر میکنم نکات مهمی رو از دست دادند که شاید به دست آوردن دوباره اونها به این راحتی نباشه !

]پ.ن[ فکر کردم بد نیست متن کامل سخنرانی های آقایان پناهیان و طالب زاده رو در وبلاگ بذارم. ولی خوب این پست که دیگه گنجایش نداره و از طرفی شاید دوستان دیگه هم این کار رو بکنند. اگر چنین نشد و دوستان مایل بودند، همین روزها این کار رو میکنم برای اونهایی که نبودند ...